boeken

Een hemel zonder schroeven, roman (uitgeverij Mozaïek, april 2017).

Door een misverstand belandt Maria in een psychiatrische kliniek. Ze moet in de rij staan voor haar pillen, meedoen met kleien en in de huiskamer eten met onbekenden; haar pasgeboren baby mag ze niet zien. Als het beloofde psychiatrisch onderzoek uitblijft en ze niet naar huis mag, wil Maria het liefst dood. Overdag telt ze auto’s en denkbeeldige vogeltjes. ’s Nachts, als tellen niet meer helpt, hoort ze helikopters en geweervuur.

Een hemel zonder schroeven is een roman over het verlangen naar thuiskomen. Te mogen zijn op de plek waar je hoort, waar niemand je gevangen kan houden, en waar je jezelf ook niet meer gevangenneemt. Een roman over ruimte en vrijheid, over ontsnappen aan het leven en over dromen van een plek waar je nooit meer bang hoeft te zijn.

– Een openhartig, soms onthutsend eerlijk geschreven boek
– Geschreven in precieze en originele stijl
– Voor liefhebbers van psychiatrische romans als PAAZ van Myrthe van der Meer
– Roman over twijfel, wanhoop en hoop

Recensies

Evelien de Nooijer (veellezer en literatuurcriticus) maakt een vergelijking met de roman Hersenschimmen van Bernlef – https://over-boeken.blogspot.com/2018/01/een-hemel-zonder-schroeven-marieke-van.html

Arie Kok (auteur en literatuurcriticus) – ‘Marieke van Meijeren is erin geslaagd een souverein boek te schrijven, waarin ze haar artistieke teugels maximaal laat vieren, en toch dicht bij zichzelf is gebleven. Vol overtuiging, schaamteloos. Je moet het maar durven.’ https://ariekok.wordpress.com/2017/05/01/een-schaamteloze-roman/

GGZ – http://www.ggztotaal.nl/pg-29166-7-112702/pagina/1705_boekrecensie_marieke_van_meijeren_een_hemel_zonder_schroeven.html

Antoinette Schram (literatuurcriticus) – ‘Ik ervaar de roman als een kunstwerk. Die gedachte komt niet alleen bij mij op omdat de hoofdpersoon Maria, een artistieke vrouw, werkt aan een grafmonument voor haar zojuist overleden man. Het boek biedt in alle opzichten meer dan een verhaal.’

Tjerk de Reus (journalist en literatuurcriticus) in het Friesch Dagblad – Het is opmerkelijk en zeker ook origineel, dat Van Meijeren haar hoofdpersoon Maria laat wortelen in een bijna bevindelijk-gereformeerde spiritualiteit en tegelijk aan haar hele beleving een aards en lichamelijk karakter geeft.’

Lex Jansen (oud-uitgever van De Arbeiderspers, nu uitgever van Magonia) – ‘Je hebt met Een hemel zonder schroeven een heel mooi boek geschreven. Ik heb het met aandacht gelezen. De mooiste zin vond ik op pagina 53: ‘Niets is donkerder dan het sleeptouw van herinneringen.’ Het portret dat je geeft van Maria is liefdevol geschetst en overtuigt volkomen. Dank voor deze roman!’

Nederlands Dagblad – Interview 28 april 2017

Vleugelslag, debuutroman (uitgeverij Mozaïek, 2014).

Studeren. De zeventienjarige Sara weet wat ze wil wanneer ze haar Congolese geboortedorp achter zich laat. Ze gaat bij haar broer in de stad Goma wonen. Met schoonmaakwerk in een ziekenhuisje verdient ze geld voor haar studie. Als ze het vertrouwen van een arts wint, komt haar droom dichterbij. Niemand weet echter de werkelijke reden van haar komst naar Goma – behalve misschien Sara’s schoonzus. Maar Sara vertrouwt haar niet. Wat voert ze in haar schild? En is Sara in staat haar eigen geheim verborgen te houden?

Een actuele roman over liefde, verraad en culturele druk in oorlogsgebied.

Recensies

Kimon – ‘Een boeiende roman over een moedige vrouw die ondanks haar moeilijke verleden en sombere perspectief toch iets probeert te maken van haar toekomst.’

Nederlands Dagblad – ‘Vleugelslag is een indrukwekkende roman over liefde en eer, maar ook over seksueel geweld. Dagelijks worden grote aantallen vrouwen en meisjes verkracht in de Democratische Republiek Congo. Dat heeft grote gevolgen voor hun zelfbeeld, maar ook voor hun families en hun toekomst. Marieke Luiten maakt dat heel scherp duidelijk. De schrijfster woonde van 2010 tot 2013 in de Congolese stad Goma, waar haar man voor hulporganisatie ZOA werkte. Eind 2012 werden ze geëvacueerd, omdat de stad door rebellen werd ingenomen. Met Vleugelslag heeft Luiten een stevig debuut neergezet, waarin ze een belangrijk probleem aan de kaak stelt. Bovendien schrijft ze soepel. Binnen een paar bladzijden zit je in het verhaal en is het alsof je Sara al jaren kent.’

Elizabeth Magazine – ‘Vleugelslag is geen doorsnee roman … Een mooie roman die op bijzondere manier de sfeer van het land weergeeft.’

Boekhandel Smit, Gouda – ‘Weer een prachtig boek uit de koker van Mozaïek!’

Boekenbijlage.nl – ‘…. Marieke Luiten weet de diepten van het boek als een ui laag voor laag tevoorschijn te laten komen. Zeer indrukwekkend, eerlijk en soms voor niet-Afrikanen onbegrijpelijke denk- en levenswijzen. Het is duidelijk dat de schrijfster de cultuur van zeer dichtbij heeft meegemaakt toen zij samen met haar man, die voor een hulporganisatie werkt, een aantal jaren in de Democratische Republiek Congo woonde, leefde en werkte.’